Kitap hakkında: yıl / *Adrian*Her zaman benim olması gerekiyordu... ta ki küçük kardeşim ona ilk ulaşana kadar. Artık onun benim olması için mümkün olan her şeyi yapacağım. Her zaman kontrol bendeydi ve her şeyde başarılı oldum. Akademi. Hokey. Seks. En iyisi olmaya çalışmama bile gerek yok ve küçük kardeşim bu yüzden benden nefret ediyor. Onu suçlayamam bile. Donovan doğduğundan beri hep benim gölgemde yaşadı. Onu sessizce görmezden geliyorum... ta ki o affedilmez olanı yapana kadar: Sienna Roberts'la çıkmaya başlayana kadar. Sienna benim ama henüz bilmiyor. Kimse bilmiyor. Donovan'dan başka kimse yok. Duygularımı göğsüme yakın tutuyorum. Bana dayanıklı diyorlar. Kayıtsız. Soğuk. Kendiniz için seçin. Duyguları hissetmiyorum. Sienna benim tek istisnam. Sadece beni arayarak özenle ördüğüm duvarları yıkıp aklımı başıma getirme gibi bir yeteneği var... sesindeki hafif titreme benden hâlâ korktuğunu gösterse bile. Donovan onu arzuladığımı biliyor... Sienna'nın benim tek zayıf noktam olduğunu ve sırf kardeşim olduğu için kendisine dayatılan imkansız standartların bedelini bana ödetmek için kullanabileceği tek araç olduğunu biliyor. Pasif-agresif bok çuvalının onun peşinden giderek benimle çelişme riskini almasının tek nedeni buydu. Onun için mesele Sienna'yla ilgili değil. Ona ihtiyacı yok. Onu asla istemedi. Ama beni incittin mi? Gerçekten istediği şey bu. Bana acı çektirmek için her şeyi yapmaya hazır. Sienna'yı piyon olarak kullanıyor ve Sienna bunu fark edemeyecek kadar ona aşık. Ya ben? Yeterince yaşadım. Beklemekten yoruldum. Sienna her zaman benimdi. Ve eğer anlayamıyorsa, onu yapacağım. *Sienna* Her zaman Donovan Windsor'a aşık oldum. Her zaman okulun havalı çocuğuydu. Dürüst olmak gerekirse varlığımı bildiğini bile düşünmüyordum. Lise ve üniversite arasındaki yaz döneminde bir nedenden dolayı bana çıkma teklif etti. Üç ay geçmesine rağmen hala inanamıyorum. Hala kendimi çimdiklemem gerekiyor. Ama artık üniversitedeyiz ve onun ağabeyi Adrian ile yaşıyoruz. Ve en ilginç olanı, Adrian'ın beni... huzursuz hissettirmesi. O yoğun, karanlık ve kontrolcü; Bay Doğru'mla zaten çıktığımda istememem gereken her şey. Bunu açıklayamıyorum ama Adrien'in karanlık, delici bakışları üzerime düştüğünde kendimi tehlikedeymiş gibi hissettim. Sanki içimi, ruhumun derinliklerini görüyormuş gibi. Çok korkmalıyım. Ama beni anlaşılmaz bir şekilde kendine çekiyor. Güvelerin alevlere dönüşmesi gibi. Adrian, sizi tükettikten sonra iz bırakmayan türden bir orman yangınıdır. Donovan'la mutlu olmalıyım. Donovan her zaman hayallerimin adamıydı. Yine de Hadrianus'un alevleri altında dans etmenin nasıl bir şey olacağını hayal etmeden duramıyorum.